the owner of the stars: September 2007

bus ride

you were by my side
i,
caressing your hands
trying to fill in
those empty spaces
it fits so well
so complete

so complicated...

i asked if you still love me

silence.

not a single word.
you closed your eyes

i understood.

i looked at the windows
a reflection on my eyes

i am still in love with you...

ang bulan ug bitoon...

paglantaw ko sa bulan
wa'y laing nahinumduman
kundi ikaw - nga mi-ingon
"ako ang magdala ug
kahayag sa imong kinabuhi"

ako usab mo angkon
ing-pasalig kanimo'g
" ako ang mga bitoon
sa kalangitan, nga mag-giya
kanimo sa kanunay"

ang bulan ug bitoon
pirming magkahiusa
wa'y higayon nga mag-inusara
mo-ulan o mo-init
inig lantaw sa langit
ang bulan ug mga bitoon
di' gyud mo agi ug kangit-ngit

-mura'g kitang duha sa una-

ing-labay ang panahon
ang bulan nagpahiyum lang gihapon
ang mga bitoon -
ingtago...
tungod kay wa siya'y hanaw
sa sunod nga mahitabo

ang bulan ing-hinay ug kaluya
nagu-ol tungod ang bitoon
nawala

hantud...

ing-abot si adlaw
nga tungod sa kasilaw
ang mga bitoon
napaso ug nahanaw

apan sa imo ra gikan...
"wa'y panahon nga mag-bulag
ang bulan ug bitoon"

ako ang mga bitoon sa kalangitan...
gikalimtan...
nagmahay...
apan na ara sa imong kilid
sa kanunay...

panaginip...

sa aking isipa'y
matagal na kitang linimot
subalit sadyang
mapagbiro ang tadhana

sa 'di inaasahang panahon
sa akin, ika'y nagpakita

ala-ala ng kahapo'y
nanumbalik...
mga mata nati'y
muling nagkatitig;
mga labi'y puno ng
pananabik;
napukaw muli,
mga damdamin nating
sawi

napakahirap tumanggi
sa tukso
na di natin
maikukubli
mga katawa'y naglalagablab
animo'y naglalarong apoy
sa ating buong
kalamnan

pikit mata
wala tayong nagawa
kundi sumabay
sa saliw ng musika

pagdilat ko'y
wala kana
iniwan mo akong nag-iisa

tumayo ako sa kama
akala ko'y totoo na

sayang... tsk.tsk.tsk.

IKAW ay PANAGINIP lang pala!