ang bulan ug bitoon...

paglantaw ko sa bulan
wa'y laing nahinumduman
kundi ikaw - nga mi-ingon
"ako ang magdala ug
kahayag sa imong kinabuhi"

ako usab mo angkon
ing-pasalig kanimo'g
" ako ang mga bitoon
sa kalangitan, nga mag-giya
kanimo sa kanunay"

ang bulan ug bitoon
pirming magkahiusa
wa'y higayon nga mag-inusara
mo-ulan o mo-init
inig lantaw sa langit
ang bulan ug mga bitoon
di' gyud mo agi ug kangit-ngit

-mura'g kitang duha sa una-

ing-labay ang panahon
ang bulan nagpahiyum lang gihapon
ang mga bitoon -
ingtago...
tungod kay wa siya'y hanaw
sa sunod nga mahitabo

ang bulan ing-hinay ug kaluya
nagu-ol tungod ang bitoon
nawala

hantud...

ing-abot si adlaw
nga tungod sa kasilaw
ang mga bitoon
napaso ug nahanaw

apan sa imo ra gikan...
"wa'y panahon nga mag-bulag
ang bulan ug bitoon"

ako ang mga bitoon sa kalangitan...
gikalimtan...
nagmahay...
apan na ara sa imong kilid
sa kanunay...